Als jonge meid wilde ik altijd al mijn eigen winkel. Ik speelde op mijn zolderkamer winkeltje met lege verpakkingen en mijn moeder, zusje en vriendinnetjes waren zogenaamde kopers. Dit is al heel snel saai. Toch bleef mijn droom latent op de achtergrond aanwezig en wilde ik na de basisschool naar een LBO detailhandel school. Mijn moeder heeft mij ervan overtuigd dat de MAVO beter zou zijn en ik heb haar advies opgevolgd. Na de MAVO twijfelde ik nog even. Wordt het horeca of detailhandel. Op advies van mijn moeder gekozen voor detailhandel en daar heb ik geen spijt van. Het werd dus MBO detailhandel. Toen ik eenmaal was afgestudeerd twijfelde ik. Gaan werken of een HBO studie. Het werd werken en in de avonduren een marketing opleiding.

Al googlend kwam ik terecht op de website Ultimate Mastermind met daarop in de hoofdrol René Cooiman. Hij heeft een leuke mini docu gemaakt 'van marinier naar ondernemer'. René zijn hoofdthema is discipline. Met hard werken kan je een bloeiende dropshipping onderneming opzetten. Hij lijkt zelf uitermate geslaagd daarin. Hij deelt zijn dropshipment kennis op zijn UM website.

Onlangs luisterde ik een 1,5 uur durende podcast van 'Design your Dream Podcast' door Rosanne Rauban. Hierin interviewde ze Simone Levie. Deze online onderneemster draait 1,5 miljoen omzet met o.a. haar MPOP Business School. Ze is geïnspireerd geraakt door Marie Forleo uit Amerika. Ik ben naar de website van Simone gegaan en zag inderdaad overeenkomsten met de opbouw van de site van Marie. Ikzelf heb ook Marie's website als voorbeeld gebruikt voor deze website.

Ik ben aan het onderzoeken wat de mogelijkheden zijn om goedkoop en eenvoudig te starten met een online business. Ik wil geen goederen op voorraad houden. Ik wil geen 9 tot 5 baan. Ik wil flexibeliteit, vrijheid en geld. Al snel stuitte ik op affiliate marketing. Schijnbaar de manier om online rijk te worden, want regelmatig wordt het 10k woord gebruikt.

Na het lezen van het boek 'Rijke pa, arme pa' van Robert Kiyosaki had ik besloten om zijn bordspel te kopen. Ik was dan ook super enthousiast toen het spel binnenkwam met de post. Ik heb het spel samen met mijn partner gespeeld toen onze zoon van 10 niet thuis was. Hierdoor hadden we alle rust om de spelregels door te nemen en meteen aan de slag te gaan. Schrik niet, maar het heeft ons 4 uur (!!!) gekost om het spel uit te spelen. Adviesleeftijd is dan ook 14+. 

Op dit moment ben ik werkzoekende en naar aanleiding van het boek 'Welke kleur heeft jouw parachute?' ben ik aan het onderzoeken bij welk bedrijf ik graag zou willen werken. Mijn wens is om te mogen werken voor een bedrijf/organisatie die met een product of dienst een positieve bijdrage levert. Ik probeer zoveel mogelijk bij dit soort werkgevers te solliciteren. Waar zou jij het liefste willen werken? 

Ha, ha. Wat een grap! Ik probeer wel eens de woorden: "Ik ben oké, jij bent oké". Maar om één of andere reden ben ik veel milder naar anderen, dan naar mezelf. Ik heb een mega innerlijke criticus om eng van te worden. Gelukkig heb ik ook veel andere persoonsdelen, die maken het weer een beetje goed. Maar wat is dat toch? Waarom zoveel innerlijk gedoe?

Al heel lang heb ik diep respect voor vrouwen die onder pittige omstandigheden toch weten door te breken. Die een carrière weten op te bouwen ondanks alle problemen die op hun levenspad komen. Zij blijven in hun eigen kracht staan en weten anderen te inspireren. GE-WEL-DIG vind ik het. Ik zie mezelf zo totaal niet. Ik ben maar een gewone 'Marjolein' en heb geen bijzondere kwaliteiten.

Ik las eens: "Deze opleiding is voor hen die het verlangen hebben om naar het hart van hun bestaan te gaan en hun potentieel ten volle tot uitdrukking willen brengen in de wereld ". Ik dacht: "Wow, dat wil ik wel". Ik heb mezelf toen direct ingeschreven en na 2 intake gesprekken was ik toegelaten. Het eerste jaar van deze opleiding heb ik als zeer bijzonder en waardevol ervaren.

Ikzelf ben werkzoekende. Mensen die werk zoeken ondervinden door corona misschien meer moeilijkheden op dit moment. Ik heb zelf bijvoorbeeld van één bedrijf de reactie gekregen: In verband met de huidige Corona-maatregelen is ons kantoor gesloten en werken we thuis. Om deze reden blijft je sollicitatie even liggen - We zullen dit hierna weer oppakken en gesprekken gaan inplannen.

En .... Gaat alles goed bij jullie? Vermaak je jezelf beetje thuis? Mis je al je sociale contacten en bezigheden? Ik: “Ja, alles gaat goed en we zijn lekker bezig thuis met van alles en nog wat”. Ik beschouw en profileer mezelf als een sociaal dier, maar dat thuis zitten à la Holland style (= advies om zoveel mogelijk binnen te blijven, maar toch de vrijheid hebben om naar buiten te gaan) bevalt me wel.

Iemand met betaald werk vraagt aan mij: “Al werk gevonden? Zal wel lastig zijn nu met dat corona gedoe”. Ik: ”Ja, daardoor is het inderdaad wel lastiger”. Ander: “Sterkte”. Ik denk ondertussen: Sterkte, my ass. Ik ben blij dat ik thuis mijn eigen ding kan doen en me niet druk hoef te maken over het per direct moeten vinden van een baan, maar dat durf ik niet te zeggen”.